Enerverende dag

Vandaag, maandag 27 december, was er niet veel te doen dus besloot Okke om eens flink te gaan opruimen; alles wat niet meer gebruikt werd kon weg. Twee PC’s, een Mac, een printer, een CD-brander, een scanner, een stapel CD’s en twee kasten moesten het ontgelden.

Omdat vorige week al een oude PC met Windows XP gereactiveerd was (het wachtwoord was kwijt) wilde ik een Mac computer ook weer aan de praat krijgen. Nadat de randapparatuur aangesloten was moest hij nog het netwerk op. Dus ik op zoek naar een ongebruikte netwerkkabel.

Printer

Er lagen er genoeg, nog van die oude computers, maar gek genoeg deed geen een het. Bovendien zaten al die kabels in één slang, zodat je niet kon zien welke kabel waar naar toe ging. Na een tijdje klooien ging de verkeerde eruit, namelijk die van de netwerkprinter. Maar nadat deze er weer inzat bleef hij offline. Wat bleek… de poort waarin de kabel zat werd automatisch geblokkeerd nadat de stekker eruit ging. Ter beveiliging van het netwerk.

Gevolg was dat er nu een netwerkbeheerder bij moest komen om de printer (en gelijk maar even de Mac) het netwerk op te krijgen. Gelukkig was er nog iemand op de maandag tussen kerst en oud-en-nieuw om kwart over vijf aanwezig die de boel weer aan de praat kreeg.

Amstelstation

Het was inmiddels 17:50 gepasseerd was ben ik in allerijl naar de metro gerend om vervolgens de bus op het Amstelstation te halen. Nadat ik hijgend ingestapt was ben ik lekker vooraan gaan zitten. Lekker… dacht ik.

De bus wilde het busstation uitrijden maar wachtte op een voetganger die wilde oversteken. Ze stopte ook dus de bus reed door, even niet lettend op een auto die met een grote snelheid voor de bus langs scheurt. Op zich was er niets aan de hand. De bus remde keurig en sprake van een botsing of schade was er al helemaal niet.

‘Kankerjood’

Maar de – nogal overspannen – automobilist, overigens een allochtoon, dacht daar heel anders over. Hij remt midden op de weg, waardoor hij deze blokkeert, en hij stapt uit om ‘verhaal’ te gaan halen. Al schreeuwend loopt hij op de bus af. De buschauffeur doet het raampje vervolgens open om hem te woord te staan. Veel zinnigs kwam er overigens niet uit, hij vond de chauffeur een ‘kankerjood’ en meldde hem dit tot irritants aan toe. Terwijl hij liep te schelden poogde hij de chauffeur een ram te verkopen door het raampje heen. Poogde, want de chauffeur pakte zijn arm en klemde deze tussen het raampje en het stuur. Daar was de man niet heel gelukkig mee geloof ik.

Hysterisch

Ondertussen waren er al een aantal GVB’ers gearriveerd (’t was tegenover het koffiehok van het GVB) en de politie gebeld. Ook de vriendin kwam eens kijken wat haar stoere vriend aan het doen was. Ze zag dat hij scheldend en rammend op de bus met zijn arm door het raam hing. Ze zet het op een gillen zoals alleen mensen uit Noord-Afrika dat kunnen. Ook háár handen zaten nogal losjes, ze begon als een hysterische idioot op een andere GVB’er in te slaan, krabben en schelden, die haar vervolgens een trap in haar maag verkoopt. Na nog een harde schreeuw was het gegil over, alleen wat zachtjes (overdreven) gekerm. De vriendin werd weggehaald door een stel andere allochtonen. Die allochtonen hadden allemaal iets te zeggen/oordelen over de situatie, terwijl ze het niet eens gezien hadden. Alleen die trap dan.

Ambulance

Uiteindelijk kwam de politie, die aan de chauffeur verzocht de man los te laten, wat na drie omwentelingen zó gebeurd was. De chauffeur zette zijn bus van de rijbaan en ging naar het GBV koffiekamertje, samen met de politie en mij (als getuige). Ondertussen was er ook een ambulance, nog meer politie en assistentie van het GVB zelf gekomen om de twee GVB’ers te begeleiden. De ambulance kwam voor de vriendin die zich (naar mijn idee) behoorlijk aanstelde, ze had zelf veel meer verwondingen aangebracht op de GVB’er, die bloedend naar binnen ging, ’t was gewoon haar eigen schuld.

Nadat mijn gegevens genoteerd waren, voor een eventuele verdere vragen kon ik gaan. Al met al heeft het een half uur geduurd en was de weg flink verstopt geraakt. Daarna ben ik, met de volgende bus terug naar huis gegaan om bij te komen van deze enerverende dag.

Lees ook...

Geef een reactie

Geef hier je reactie. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.